မာန္ေအာင္သဇင္ခ်စ္သူ မွ ၾကိဳဆိုပါသည္

Saturday 28 July 2012

အမ်ိဳးကိုခ်စ္ ဘာသာကုိမပစ္နဲ႕

                                                                                               
                မိဘႏွင့္သားသမီး ခ်မ္းေျမ႕ေပ်ာ္ရြင္စြာ ေနထုိင္ဖုိ႕အတြက္ သားသမီးေတြအေနႏွင့္ ေနာက္ထပ္ေပးဆပ္ရမယ့္ အရည္အေသြးတခုကေတာ့ မိဘေတြရဲ႕ မ်ိဳးရုိးစဥ္ဆက္ကို ေစာင့္ထိန္းရမယ္ဆုိတဲ့အရည္အေသြးပဲ ျဖစ္ပါတယ္။ တနည္းအားျဖင့္ ေျပာရမယ္ဆုိရင္ ဒီအရည္အေသြးစာ မိဘေတြရဲ႕တတိယေမွ်ာ္လင့္ခ်က္ပဲျဖစ္ပါတယ္။
                မိဘေေတြက ဘယ္လိုေမွ်ာ္လင့္ၾကသလဲဆုိေတာ့ ငါတုိ႕ေမြးျမဴထားတဲ့ သားသမီးေတြဟာ ငါတုိ႕မိဘဘုိးဘြားေတြရဲ႕ မ်ိဳးရုိးစဥ္ဆက္ကို မတိမ္းေကာ မပ,ေပ်ာက္ေအာင္ ဆက္လက္ေဆာင္ရြက္ေနၾကလိမ့္မယ္လုိ႕ေမွ်ာ္လင့္ၾကတာျဖစ္ပါတယ္။ ဒီေမွ်ာ္လင့္ခ်က္ဟာ သားသမီးေတြအေနနဲ႕ ေလးေလးနက္နက္ထားရမွာျဖစ္သလုိ မိဘေတြအေနနဲ႕လည္း အလြန္အင္မတန္မွ ေလးစားျမတ္ႏုိးမိတဲ့အခ်က္ျဖစ္ပါတယ္။ ဘာလုိ႕လဲဆုိေတာ့ အမ်ိဳးသားေရးေရာ ဘာသာေရးပါ အေရးၾကီးတဲ့အခ်က္ျဖစ္သလို အေရးၾကီးတဲ့ေခတ္ၾကီးလည္း ေရာက္ေနလို႕ပါပဲ။
               
                ျမန္မာစကားပုံတခုရွိပါတယ္ “ေျမမ်ိဳလုိ႕ လူမ်ိဳးမျပဳတ္ဘူး၊ လူမ်ိဳရင္ လူမ်ိဳးျပဳတ္မယ္” ဆုိတဲ့စကားပဲျဖစ္ပါတယ္။ ဒီအသိေပးစကားဟာ ေတာ္ေတာ္ေလး တန္ဖုိးၾကီးမားပါတယ္။ ေလးေလးနက္နက္ စဥ္းစားေလ တန္ဖုိ႕ၾကီးမားေလပါပဲ။ အရင္ကဆုိရင္ ဒီအသိေပးစကားေလးကို ရန္ကုန္ျမိဳ႕ရဲ႕ အခ်က္အခ်ာက်တဲ့ လမ္းဆုံလမ္းခြေနရာေတြမွာ ဆုိင္ဘုတ္ခ်ိတ္ဆြဲထားတာ ေတြ႕ရပါတယ္။ ဘာလုိ႕အလုပ္ရွုပ္ခံျပီး အခ်ိန္ကုန္ခံျပီး ခ်ိတ္ဆြဲထားတာလဲဆုိရင္ ဒီဆုိင္းဘုတ္ကေလးကုိျမင္တုိင္း အမ်ိဳးကုိခ်စ္တဲ့စိတ္ေတြ တဖြားဖြားျဖစ္ေပၚေနေအာင္လုိ႕ပါပဲ။ သတိမထား အမွားေတြ႕တတ္တဲ့ လူေတြအတြက္ ဒီဆုိင္းဘုတ္ကေလးကို ျမင္လုိက္တာနဲ႕ အမွားကို အမွားမွန္း သိသြားေအာင္လုိ႕ပါပဲ။ (ဦးဇင္းတုိ႕ေခတ္မွာေတာ့ မရွိေတာ့ေပါင္)
                သတင္းစာေတြရဲ႕ မ်က္ႏွာဖုံးေပၚေတြမွာလည္း လူမွ ုေရးဦးတည္ခ်က္ေလးရပ္ဆုိျပီး ေန႕စဥ္ေန႕တုိင္း ေတြ႕ျမင္ရပါတယ္။ ဒါဟာ အေၾကာင္းမဲ့ထည့္ေပးေနတာမဟုတ္ပါဘူး။ အမ်ိဳးဂုဏ္ ဇာတိဂုဏ္ ျမင့္မာေရးအတြက္ ထည့္ေပးေနတာျဖစ္ပါတယ္။ ယဥ္ေက်းမွ ုးအေမြအႏွစ္မ်ား၊ အမ်ိဳးသားေရးလကၡဏာမ်ား အေပ်ာက္ပ်က္ေအာင္ ထည့္ေပးေနတာ ျဖစ္ပါတယ္။ဒီစကားလုံးေလးေတြဟာ ေန႕တုိင္းျမင္ေနရေပမဲ့ တန္ဖုိးရွိမွန္းမသိ ျဖစ္ေနၾကပါတယ္။ တန္ဖုိ႕မရွိမွန္းမသိေတာ့ တန္ဖုိ႕မဲ့တဲ့ တန္ဖုိ႕မဲ့တဲ့သူေတြျဖစ္တတ္ပါတယ္။

                ေသေသရွာရွာ စဥ္းစားၾကည့္ေနာ္။ တန္ဖုိ႕ရွိတဲ့စကားကုိ တန္ဖို႕ရွိမွန္းမသိလုိ႕ တန္ဖုိ႕မဲ့တဲ့သူေတြ ျဖစ္ေနၾကတာ ျမန္မာျပည္မွာ အမ်ားၾကီးပဲ။ ဘာလုိ႕ တန္ဖုိ႕မဲ့တဲ့သူေတြ ျဖစ္သြားၾကတာလဲဆုိရင္ အမ်ိဳးသားေရးစိတ္ဓါတ္ ဘာသာေရးစိတ္ဓါတ္ကုိ ခုိင္ခုိင္မာမာထားၾကလုိ႕ပါပဲ။ အမ်ိဳးသားေရးစိတ္ဓါတ္ႏွင့္ အမ်ိဳးသားေရးလကၡဏာမ်ားကို အေပ်ာက္ပ်က္ေအာင္ ထန္းသိမ္းေစာင့္ေရွာင့္ေစာင့္ရမယ္ဆုိရင္ တန္ဖုိ႕မဲ့တဲ့သူေတြ ျဖစ္မလာပါဘူး။ အမ်ိဳးသားေရး ေစာင့္ေရွာက္ဖို႕ အႏၱရာယ္ဆုိတာ သိသိသာသာတုိက္ခုိက္လာတဲအႏၱရာယ္နဲ႕ မသိမသာတုိက္ခုိက္လာတဲ့ အႏၱရာယ္ဆုိတာ ႏွစ္မ်ိဳးရွိတယ္။
                အဲဒီအႏၱရာယ္ႏွစ္မ်ိဳးထဲက သိသိသာသာတုိက္ခုိက္လာတဲ့ အႏၱရာယ္က ေၾကာက္ဖုိ႕မေကာင္းပါဘူး။ ဘာလုိ႕လဲဆုိေတာ့ တုိက္ခုိက္လာတာကုိ သိတဲ့အတြက္ ကိုယ္က ရွိတဲ့အင္အားနဲ႕ ျပန္လွန္ကာကြယ္လုိ႕ရပါတယ္။ မသိမသာတုိက္ခုိက္လာတာတဲ့ အႏၱရာယ္ကေတာ့ တကယ္ေၾကာက္ဖုိ႕ေကာင္းပါတယ္ ဘာလုိ႕လဲဆုိေတာ့ တုိက္ခုိက္ေနတာကို တုိက္ခုိက္ေနမွန္းမသိတဲ့ အတြက္ ေက်ာခ်မွ ဓါးျပမွန္းသိရေတာ့ ယူက်ဳံးမရ တသသျဖစ္ရေတာ့တယ္။
                 မွတ္ခ်က္။ စာေရးဆရာ ဖုိးပေညာ ဒီစာအုပ္ကိုေရးတုံးက အခုရခုိင္မွာျဖစ္ေနတဲ့ ဘဂၤလီအၾကမ္းဘက္သမားေတြရဲ႕တုိက္ခုိက္မွဳမ်ိဳး ျမန္မာႏုိင္ငံမွာမၾကံဳေသးလုိ႕ သိသိသာသာတုိက္ခုိက္လာတဲ့ အႏၱရာယ္က ေၾကာက္ဖုိ႕မေကာင္းပါဘူး။ လုိ႕ ဖုိးပေညာေရးသားခဲ့သည္။ အခုေတာ့ ရခုိင္ျပည္ ျပာပုံျဖစ္ေနျပီ ကိုယ္ႏုိင္ငံမွာ တျခားႏုိင္ငံသားေတြ ဒုကၡသည္မျဖစ္ပဲ ကုိယ္ႏုိင္ငံသားေတြက ဒုကၡသည္ေတြျဖစ္ေနၾကရျပီ။ ဘာပဲျဖစ္ျဖစ္ စာေရးဆရာ ဖုိးပေညာကုိ အခုလုိ အမ်ိဳးသားေရး ဘာသာေရးအတြက္ေရးေပးခဲ့လုိ႕ အတုိင္းမသိေက်းဇူးတင္္မိပါသည္ဘုရား။

                ေျမြဆုိတဲ့ သတၱ၀ါက ဖားသူငယ္ကို ဘယ္ေတာ့မွ တစ္ခါတည္း မ်ိဳမခ်ဘူး။ အမ်ိဳခံရတဲ့ ဖားသူငယ္ဟာလည္း ဒါေလာက္မ်ိဳေနရုံနဲ႕ေတာ့ ငါခႏာကုိယ္တစ္ခုလုံး ေျမြပါးစပ္ထဲ ေရာက္မသြားႏုိင္ပါဘူး။ အသက္လည္းေပ်ာက္မသြားႏုိင္ပါဘူးဆုိျပီး မွိန္းခံေနလို႕မျဖစ္ပါဘူး။ ကုိယ္ကလည္း ျပန္လည္တုိက္ခုိက္ႏုိင္စြမ္းမရွိေပမယ့္ ရွိတဲ့အင္အားနဲ႕ေတာ့ လြတ္ေအာင္ရုန္းထြက္ႏုိင္ဖုိ႕ အေရးၾကီးပါတယ္။ အသက္လည္းေပ်ာက္၊ ေျမြပါးစပ္ထဲ ခႏာလည္းေရာက္ေတာ့မွ ငါ့အသက္နဲ႕ ငါခႏာျပန္ေပးပါဆုိျပီး အသနားခံလုိ႕ မရေတာ့ပါဘူး။ ျမန္မာတစ္မ်ိဳးသားလုံးဟာ ေျမြပါးစပ္ထဲေရာက္ေနတဲ့ ဖါးသူငယ္လုိျဖစ္ေနပါတယ္။ ဒါေၾကာင့္မုိ႕ အမ်ိဳးကိုခ်စ္တဲ့သူတုိင္း ေမြးပါးစပ္ထဲက ဖါးသူငယ္လို မျဖစ္ေအာင္ ရုန္းထြက္ႏုိင္ဖုိ႕ အေရးၾကီးလွပါတယ္။
                လူတုိင္းလူတုိင္း ကုယ့္လမ်ိဳး ကုိယ့္ဘာသာဆုိတာရွိပါတယ္။ အဲဒီလုိရွိတဲ့အတြက္ ကုိယ့္လူမ်ိဳး ကုိယ့္ဘာသာကိုခ်စ္ရမယ္။ ကုိယ့္ဘာသာကို တန္ဖုိ႕ထားရမယ္။ အခ်င္းခ်င္း ရုိင္းပင္းကူညီတတ္တဲ့ စိတ္ဓါတ္ေလးေတြ ခုိင္ခုိင္မာမာ ရွိေနရပါမယ္။ ဒါဆုိရင္ ကုိယ္တုိင္းျပည္၊ ကုိယ့္လူမ်ိဳး၊ ကုိယ္ဘာသာ၊ ကုိယ့္သာသနာဟာ ဘယ္ေတာ့မွ တိမ္းေကာသြားမွာမဟုတ္ပါဘူး။  အခုေျပာေနတဲ့ စကားဟာ ႏုိင္ငံေရးနဲ႕ပတ္သက္ဆက္ႏြယ္ေနတယ္လုိ႕ ထင္စရာပါပဲ၊ အဲလုိမဟုတ္ပါဘူး။ မိဘေတြရဲ႕ တတိယေမွ်ာ္လင့္ခ်က္ကို ပုံေဖၚေနတာျဖစ္ပါတယ္။ ႏုိင္ငံေရးနဲ႕လည္း မဆုိင္ပါဘူး။ ဘာသာေရးနဲ႕လည္း မပတ္သက္ပါဘူး။ လူမ်ိဳးေရးနဲ႕လည္း မစပ္ယွက္ပါဘူး။ မိဘတုိင္း မိဘတုိင္းရဲ႕ ရင္ထဲမွာရွိေနတဲ့ ေမွ်ာ္လင့္ခ်က္ကိုေျပာေနတာျဖစ္ပါတယ္။

                မိဘေတြက “ ငါတုိ႕ေမြးထားတဲ့ သားမီးေတြဟာ ငါတုိ႕ဘုိးဘြားမိဘေတြရဲ႕မ်ိဳးရုိးကို မတိမ္ေကာ မေပ်ာက္ပ်က္ေအာင္ ထိန္းသိမ္းေစာင့္ေရွာင့္ေနရစ္ၾကလိမ့္မယ္” ေမွ်ာ္လင့္ခဲ့ၾကပါတယ္။ ျမန္မာလူမ်ိဳးတစ္ေယာက္ဟာ ျမန္မာနဲ႕အိမ္ေထာင္က်တာဟာ အေကာင္းဆုံးပါပဲ။ တျခားလူမ်ိဳးတစ္ေယာက္နဲ႕ အိမ္ေထာင္က်သြားရင္ မိဘေတြရဲ႕ေမွ်ာ္လင့္ခ်က္ ပ်က္သြားေတာ့တာပါပဲ။ ျမန္မာ့ေသြး၊ ျမန္မာသားဆုိတာ သန္႕ပါတယ္။ တျခားေသြးသြားေတြနဲ႕ေရာစပ္လုိ႕မရပါဘူး။ ေရာစပ္လုိက္တာနဲ႕ တစ္ျပိဳင္နက္ေမြးလာတဲ့ကေလးဟာ ျမန္မာရုပ္ဆုိတာ ျဖစ္မလာေတာ့ပါဘူး။ လာေရာတဲ့ေသြးသားရဲ႕ ဥပဓိရုပ္အတုိင္း သြားထင္ေတာ့တာပဲ။ ျမန္မာစစ္မွ ျမန္မာရုပ္ေပၚတာပါ။ ဒါေၾကာင့္ မိဘေတြေစာင့္ေရွာက္ခဲ့တဲ့အမ်ိဳးအႏြယ္ကို သားသမီးေတြက ဆက္လက္ေစာင့္ေရွာက္ၾကဖုိ႕ လုိအပ္ပါတယ္။ ဒါေၾကာင့္လည္း ျမန္မာ့ေျမပုံဟာ ကမၻာေျမပုံမွာ မေပ်ာက္မွာ ျဖစ္ပါတယ္။ အဲဒီမွ မဟုတ္ဘဲ ေငြတစ္ခုတည္း၊ အာသာတစ္ခုတည္းၾကည့္ျပီး ေပါက္ကရေတြနဲ႕ အိမ္ေထာင္ျပဳမယ္ဆုိရင္ မိဘေတြေစာင့္ေရွာင့္ခဲ့တဲ့ မ်ိဳးရုိးဂုဏ္ကို ဖ်က္ဆီးပစ္တာနဲ႕အတူတူပါပဲ။

                ပုဂံေခတ္က က်န္စစ္သားဆုိတာ ရာဇ၀င္မွာထင္ရွားတဲ့ မင္းတစ္ပါးပဲ ျဖစ္ပါတယ္။ သူ႕မွာ ေရြအိမ္စည္ဆုိတဲ့ သမီးေတာ္ေလးတပါးရွိပါတယ္။ ဘုရင္ၾကီးမွာ သမီးေတာ္ေလးကို အလြန္ခ်စ္လြန္းလို႕ ဘုံခုႏွစ္ဆင့္အျမင့္ရွိတဲ့ နန္းျပႆာဒ္နဲ႕ထားပါတယ္။ ဒါကို အခြင့္ေကာင္းယူျပီး ေရြအိမ္စည္မင္းသမီး ဟာ ကုလားျပည္ကလာတဲ့ ပဋိကၠရားဆုိတဲ့လူတစ္ေယာက္နဲ႕ ေမတၱာမွ်သြားၾကပါတယ္။ ဒီအေၾကာင္းကို က်န္စစ္သားမင္းၾကီးသိေတာ့ သေဘာမတူပါဘူး။ ဘာလုိ႕သေဘာမတူလဲဆုိရင္ လူမ်ိဳးျခားဘာသာျခားျဖစ္ေနလို႕ပါပဲ။ ဒါေၾကာင့္မို႕ အမ်ိဳးဘာသာတူတဲ့ ေစာလူးမင္းရဲ႕ သား ေစာယြမ္း နဲ႕ သမီးေတာ္ကို ထိမ္းျမားလက္ထပ္ေပးစားလိုက္ပါတယ္။ အဲဒီ ပဋိကၠရားဆုိတဲ့လူဟာ သာမန္ပုဂိဳလ္ေတာ့မဟုတ္ဘူး။ ျပဒါရွင္ရဲ႕ အစြမ္းသတၱိနဲ႕ ေျမလွ်ိဳမိုးပ်ံႏုိင္တဲ့သူပဲ ျဖစ္ပါတယ္။ သူ႕ဘာသာေျမလွ်ိဳမုိးပ်ံရုံမကလုိ႕ ကမၻာၾကီးကုိပဲ ေျပာင္းျပန္ လွန္ႏုိင္ေအာင္ လုပ္ႏုိင္ပါေစ။ ဘာမွအထင္ၾကီးစရာမလုိပါဘူး။
                က်န္စစ္သားမင္းၾကီးဟာ ပဋိကၠရားမင္းသားကို အထင္ၾကီးလုိ႕ သမီးေတာ္နဲ႕ေပးစားခဲ့ရင္ေတာင္မွ ျမန္မာ့သမုိင္းရဲ႕စာမ်က္ႏွာေပၚမွာ က်န္စစ္သားမင္းဆုိတာ အမဲစက္တစ္ခုနဲ႕ စြန္းထင္ေနခဲ့မွာ ေသခ်ာပါတယ္။ ဒါေပမဲ့ က်န္စစ္သားမင္းၾကီးဟာ အမ်ိဳးကိုခ်စ္ေၾကာင္း သက္ေသျပခဲ့ပါတယ္။ ဇာတိဂုဏ္ကို ေစာင့္ထိန္းေၾကာင္း မွတ္တုိင္ထူးျပခဲ့ပါတယ္။ ဒါေၾကာင့္မုိ႕ လူတုိင္းလူတုိင္း ကုိယ့္အမ်ိဳးကို ခ်စ္ဖုိ႕လုိပါတယ္။ အမ်ိဳးခ်စ္မွ အမ်ိဳးစစ္မွာျဖစ္ပါတယ္။ အမ်ိဳးမခ်စ္ဘဲ လူမ်ိဳးျခား ဘာသာျခားနဲ႕ အိမ္ေထာင္ျပဳမယ္ဆုိရင္ အမ်ိဳးမစစ္ေတာ့ဘူး။ အမ်ိဳးမစစ္ေတာ့ မိဘေတြ ကုိးကြယ္ခဲ့တဲ့ဘာသာကုိလည္း မခ်စ္ျမတ္ႏုိးေတာ့ပါဘူး။ ဘာသာကုိ မခ်စ္ျမတ္ႏုိးေတာ့ဘူးဆုိရင္ မိဘဘုိးဘြားေတြ ေစာင့္ေရွာက္ခဲ့တဲ့အေမြအႏွစ္ေတြလည္း ပ်က္စီးဖို႕ပဲ ရွိပါေတာ့တယ္။
                ဗုဒဘာသာျမန္မာလူမ်ဳိးေတြ သာကီႏြယ္ဖြားလို႕ တုိက္ရုိက္မဆုိသာေပမဲ့ ဆက္ႏြယ္ပတ္သက္မွဳေတာ့ ရွိေနပါတယ္။ သမုိင္းေၾကာင္းအရပဲၾကည့္ၾကည့္၊ ကုိးကြယ္တဲ့ဘာသာအရပဲၾကည့္ၾကည့္ သာကီႏြယ္ဖြားေတြနဲ႕အေၾကာင္းမကင္းပါဘူး။ သာကီႏြယ္ဖြားဆုိတာ ေဂါတမဗုဒရဲ႕အမ်ိဳးအႏြယ္ကို ေျပာတာျဖစ္ပါတယ္။ အမ်ိဳးအႏြယ္ကို ထိန္းသိမ္းေစာင့္ေရွာက္တဲ့ ေနရာမွာေတာ့ ရွားမွရွားပဲ။ တစ္ေဆြလုံးတမ်ိဳးလုံး တျခားေသြးသားေတြနဲ႕ေရာစပ္မွဳမျပဳပါဘူး။ တျခားေသြးေတြနဲ႕ေရာစပ္လုိက္ရင္ အမ်ိဳးေပ်ာက္မွာေၾကာင့္မုိ႕ျဖစ္ပါသည္။
                မွတ္ခ်က္။ ခုအင္တာနက္ေခတ္မွာ မေလး စေသာႏုိင္ငံေတြမွာေရာက္ရွိေနၾကေသာ တခ်ိဳ႕ေသာ မိန္းကေလးမ်ားသည္ (အကုန္သူကိုမဆုိလုိပါ) နီေပါႏုိင္ငံသား မေလးႏုိင္ငံသား တျခားေသာႏုိင္ငံသားေတြနဲ႕ အတူေနထုိင္ သမီးရည္းစားျဖစ္ေနၾကတာ မၾကာမၾကာၾကားေနရသည္။ ကဲဘာပဲျဖစ္ျဖစ္ ေရြျမန္မာတုိ႕ေရ တုိက္ကားၾကီးေပၚမွာ ထားနုိင္မွ အခ်စ္ကစစ္တာမဟုတ္ပါဘူး။ ဘာသူတူ လူမ်ိဳးတူတဲ့့ ဆုိက္ကားသမားေလး ေပးတဲ့ ပိုက္ဆံကျဖဴစင္ပါတယ္ လွဴလို႕လည္ေကာင္းပါတယ္။ သန္႕လည္းသန္႕ရွင္းပါတယ္။

                ဇာတိသေမၼဒဘယာ သကာဟိ ဘဂိနီဟီ သဒၶႎသံ၀ါသံ ကေပႏၱိ လို႕ သီလကၡႏ အမၺ႒သုတ္ထဲမွာ ျပဆုိထားပါတယ္။ အဓိပၸါယ္ကေတာ့ “ သာကီ၀င္မင္းတုိ႕သည္ အမ်ိဳးေပ်ာက္မွာ ေၾကာက္ျခင္းေၾကာင့္ မိမိတ၀မ္းကြဲ ႏွမတုိ႕ႏွင့္အတူတကြ အိမ္ေထာင္ျပဳၾကကုန္” လို႕ဆုိထားပါတယ္။ အမ်ိဳးကိုေစာင့္ထိန္းတဲ့ေနရာမွာ ဘယ္ေလာက္ထိခံယူခ်က္ ျပင္းသလဲဆုိရင္ တျခားေသြးသားနဲ႕ ေရာစပ္မွာေၾကာင့္မုိ႕ ေမာႏွမအခ်င္းခ်င္းေတာင္ ျပန္ယူတဲ့အထိပါပဲ။ အမ်ိဳးအႏြယ္ကိုေစာင့္ေရွာက္တဲ့ေနရာမွာေတာ့ စံနမူနာပါပဲ။ ဒါေၾကာင့္မုိ႕ အမ်ိဳးအႏြယ္ကို ေစာင့္ေရွာက္ဖုိ႕ အေရးၾကီးပါတယ္။ အမ်ိဳးအႏြယ္ကို မထိန္းသိမ္းမေစာင့္ေရွာက္တဲံ သားသမီးဟာ ဒုကၡေတြ႕တတ္ပါတယ္။ 

                                                                ဘယ္ေနရာေတြမွာ ဒုကၡေတြ႕သလဲ…………? လုိ႕ေမးစရာ ျဖစ္လာပါတယ္။

                ဥပမာေျပာရရင္ ဗုဒဘာသာျမန္မာအမ်ိဳးသမီးတေယာက္ဟာ လူမ်ိဳးျခား၊ ဘာသာျခားနဲ႕အိမ္ေထာင္ျပဳတယ္ ဆုိၾကပါစုိ႕။  ကုိယ့္ဗုဒဘာသာအမ်ိဳးသမီးတစ္ေယာက္မုိ႕ ဘုရားကို ကုိးကြယ္ခ်င္တယ္၊ တရားကိုနာခ်င္တယ္၊ သံဃာကုိ ဆည္းကပ္ခ်င္တယ္။ ဒါေပမယ့္ ကိုယ္ယူထားတဲ့ ေယာက်ာ္းရ လူမ်ိဳးျခား ဘာသာျခားျဖစ္ေနတယ္။ အဲဒီေတာ့ လြတ္လပ္စြာ ကုိးကြယ္ခြင့္မရဘူး။ အိမ္ေရွ႕မွာ ဆြမ္းေတာ္လာရပ္တာေတာင္မွ ကန္ေတာ့ဆြမ္းလုိ႕ မေျပာရဲတဲ့ဘသ၊ သားေလး ေမြးလုိ႕ရွင္ျပဳေပးခ်င္တာေတာင္မွ ဖြင့္မေျပာရဲတဲ့ဘ၀၊ မသီးေလး နားသမဂၤလာလုပ္ခ်င္တာေတာင္မွ ဖြင့္မဟရဲတဲ့ဘ၀၊ ဒီၾကားထဲ ေယာက်္ားေၾကာက္လုိ႕ ကုိယ္ ကုိးကြယ္တဲ့ဘာသာကုိ စြန္႕လြတ္လုိက္ရျပီး ေယာက်ာ္းကုိးကြယ္တဲ့ ဘာသာကို ခံယူလုိက္ၾကတဲ့ ျမန္မာအမ်ိဳးေတြ အမ်ားၾကီးပါပဲ။ ဒီအခ်ိန္မွာ သူတုိ႕လက္ခုပ္ထဲကေရမုိ႕ မၾကိဳက္လည္း ကိုးကြယ္ရ၊ မမွန္လည္း ဆည္းကပ္ရ လုပ္ရပါတယ္။
                ဒီထက္ပိုဆုိးတာက ေမြးလာတဲ့ကေလးေတြကိုလည္း သူတုိ႕ရဲ႕ လူမ်ိဳးထဲေရာက္ေအာင္ ဇာတ္သြင္းခံရပါတယ္။ အဲဒီလုိ ဇာတ္သြင္းခံရတဲ့ ကေလးေတြရဲ႕ စိတ္ဓါတ္ဟာ သူတုိ႕ဘာသာကုိ ကုိးကြယ္ယုံမိတာနဲ႕ အမ်ိဳးသားေရးစိတ္ဓါတ္ေတြလည္း ပ်က္သြားေတာ့တာပါပဲ။ ဒါေၾကာင့္မုိ႕ ကုိယ္ေမြးထားတဲ့သာက လူမ်ိဳးျခားစိတ္ဓါတ္၊ ဘာသာျခားစိတ္ဓါတ္၀င္သြားရင္ လူမ်ိဳးလည္းဆုံး၊ ဘာသာလည္း ရွဳံးေတာ့တာပါပဲ။ ကုိယ္ေမြးထားတဲ့သားက လူမ်ိဳကုိလည္းဖ်က္တယ္၊ ဘာသာကိုလည္း ပ်က္ေအာင္ဖ်က္မယ္ဆုိတာ အမ်ိဳးမေစာင့္စည္းတဲ့ သားသမီးေတြရဲ႕ရလဒ္ပါပဲ။ မိေအးႏွစ္ခါ မကပါဘူး။ မိေအးဘ၀တစ္ခုလုံး မိေအးမ်ိဳးဆက္တစ္ခုလုံး နစ္နာရပါေတာ့တယ္။

                လူမ်ိဳးေရးကုိ အေျခခံျပီးဘာသာတရားကို ၀ါးမ်ိဳတာဟာ အခုမွမဟုတ္ပါဘူး။ ျမတ္စြာဘုရားလက္ထက္ကလည္းရွိခဲ့ဖူးပါတယ္။ အေခ်ာအလွမွာ ေျပာမျပတတ္ေအာင္လွပတဲ့ ရာဇျဂိဳဟ္ျမိဳ႕သူ သူေဌးသမီးေလးမယ္ဥတၱရာဟာ လူမ်ိဳးဘာသာျခားတစ္ေယာက္နဲ႕ အိမ္ေထာင္က်သြားပါတယ္၊ သူရဲအိမ္ေတာင္ေရးဟာ တစ္ဦးနဲ႕တစ္ဦးေမတၱာသက္၀င္ခ်စ္ကြ်မ္း၀င္လုိ႕ယူတာေတာ့ မဟုတ္ပါဘူး။ သူေဌးသမီးဆုိေတာ့ အျခားသူေဌးသား မိဘေတြက လာစပ္ၾကတယ္။ မယ္ဥတၱရာက ဘုရားကို ၾကည္ညုိတဲ့သူ၊ သံဃာကုိ ဆည္းကပ္ေနတဲ့သူ၊ ေနာက္ျပီး ေသာတာပန္တည္ေနတဲ့ မိန္းကေလး။ ဒီမိန္းကေလးကို လာေတာင္းသူက လူမ်ိဳးျခားဘာသာျခား၊ အဲဒီေတာ့ မယ္ဥတၱရာရဲ႕အေဖကလည္း သေဘာမတူပါဘူး။
                “ခင္ဗ်ားသာ က်ဳပ္သမီးနဲ႕ျဖစ္မွာ မဟုတ္ပါဘူး။ က်ဳပ္သမီးက ဘုရားအမွဴးရွိေသာ သံဃာေတာ္ေတြကုိ ေန႕တုိင္းေန႕တုိင္းဆြမ္းေလာင္ေနတယ္။ ဘုရားတရားကိုလည္း အျမဲတမ္းလုိ နာေနတယ္။ ခင္ဗ်ားတုိ႕ ကုိးကြယ္တဲ့ဘာသာကတျခား၊ က်ဳပ္တုိ႕ ကိုးကြယ္တဲ့ဘာသာက တစ္မ်ိဳးဆုိေတာ့ ျပဒါးတစ္လမ္း သံတစ္လမ္းျဖစ္ေနတယ္” “သူေဌးၾကီးရာ… ဒီကိစၥအတြက္ေတာ့ ဘာမွမပူပါနဲ႕၊ သူစိတ္တုိင္းက်ျဖစ္ေအာင္ လြပ္လပ္စြာ ကိုးကြယ္ခြင့္ေပးထားပါ့မယ္၊ သူ ဆြမ္းေလာင္းခ်င္တဲ့အခ်ိန္ေလာင္း၊ တရားနာခ်င္တဲ့ အခ်ိန္နာ၊ သူစိတ္ခ်မ္းသာသလုိျဖစ္ေစရမယ္”

                ဒါနဲ႕ သူေဌးၾကီးကလည္း သူတုိ႕ေျပာတဲ့စကားကို ယုံၾကည္ျပီး သမီးေလးကို လာေတာင္းတဲ့ လူမ်ိဳးျခားဘာသာျခားနဲ႕ ေပးစားလုိက္ပါတယ္။ လူမ်ိဳးျခားဘာသာျခားေတြဟာ အေျပာတစ္မ်ိဳးနဲ႕ သေဘာကသိပ္ရုိးလွတာ မဟုတ္ဘူး။ မရခင္တုန္းကေတာ့ ေအာက္က်ိဳ႕ျပီး အသနားခံေတာင္းပါတယ္။ တကယ္တမ္း သူတုိ႕လက္ထဲ ေရာက္သြားျပီးဆုိေတာ့ ထားရာေန ေစရာသြားေတာ့တာပါပဲ။ မယ္ဥတၱရာေလးက သူတုိ႕အိမ္ေရာက္သြားကတည္းက ဘုရားကိုလည္း ကို္းကြယ္ခြင့္မရေတာ့ဘူး။ တရားကိုလည္း ၾကားနာခြင့္မရေတာ့ပါဘူး။ သံဃာကိုလည္း ဆြမ္းကပ္ခြင့္မရေတာ့ပါဘူး။ သူတို႕ယူတဲ့အယူသာအမွန္ဆုိျပီး အတင္းအဓမၼ ကိုးကြယ္ခုိင္းေတာ့တာပါပဲ။ တျခားစိတ္ဓါတ္ေပ်ာ့ေပ်ာင္းတဲ့ မိန္းကေလးသာဆုိရင္လည္း ပါသြားမွာေသခ်ာပါတယ္။ မယ္ဥတၱရာဆုိတာက ေသာတာပန္တည္ထားတာဆုိေတာ့ ဘုရားမွာတပါး တျခားကို္းကြယ္ ယုံၾကည္စရာဆုိလုိ႕ မရွိေတာ့တဲ့ အတြက္ သူတုိ႕ခုိင္းတဲ့အတုိ္င္း မရပါဘူး။ အခုေခတ္ ျမန္မာအမ်ိဳးသမီးေတြ ေသေသခ်ာခ်ာ ေလးေလးနက္နက္ အတုယူစရာပါပဲ။

                တခ်ိဳ႕ အမ်ိဳးသမီးေတြ လူမ်ိဳးျခားဘာသာျခားေတြနဲ႕ညားျပီး လူမ်ိဳးျခား ဘာသာျခားစိတ္ဓါတ္ေပါက္ေနတာေတြ အမ်ားၾကီးပါပဲ။ ေမြးလာတဲ့ ကေလးေတြကစျပီး လူမ်ိဳးျခား၊ ဘာသာျခား စိတ္ဓါတ္ေပါက္သြားေတာ့တာပါပဲ။ အမ်ိဳးေပ်ာက္တယ္ဆုိတာ ျမန္မာမိန္းကေလးေတြ လူမ်ိဳးျခားဘာသာျခားနဲ႕ညာၾကတာဟာ မူလအစ ပထမပါပဲ။ ေမြးလာတဲ့ကေလးေတြဟာ ရုပ္ကေတာ့ ျမန္မာရုပ္ကေလးေတြ ျဖစ္ေပမယ့္ စိတ္ဓါတ္ကေတာ့ ျမန္မာစိတ္ဓါတ္မရွိပါဘူး။ ျမန္မာအမ်ိဳးသမီးကေန ၀မ္းနဲ႕လြယ္ျပီး ေမြးထုတ္လုိက္တဲ့ကေလးဟာ လူမ်ိဳးျခားစိတ္ဓါတ္ ဘာသာျခားစိတ္ဓါတ္ေပါက္သြားရင္ ေတာ္ေတာ့ကို နစ္နာပါတယ္။ အိမ္တအိမ္မွာ တုိင္တစ္လုံး ျခပုံးတက္ရုံနဲ႕ ပ်က္စီးမသြားႏုိင္ပါဘူးဆုိျပီး ေပါ့ေလ်ာ့ေနလုိ႕မျဖစ္ပါဘူး။ အခ်ိန္ၾကာတာတာနဲ႕အမွ် တစ္တုိင္းျပီး တစ္တုိင္ကူစက္သြားရင္ တစ္အိမ္လုံးပ်က္စီးသြား ႏုိင္ပါတယ္။ အမ်ိဳးသားေရးစိတ္ဓါတ္ဆုိတာ တဘက္ႏုိင္ငံကလက္နက္ေတြနဲ႕ ျခိမ္းေျခာက္ေနတာကို ကာကြယ္ရုံနဲ႕ မျပီးေသးပါဘူး။ ႏုိင္ငံတြင္းထဲမွာ သပြတ္အူလုိ လွဳိက္စားျပီး စိမ့္၀င္ေနတဲ့ အမ်ိဳးေရးကုိလည္း သတၱိရွိရွိနဲ႕ ကာကြယ္ေစာင့္ေရွာက္ဖုိ႕လုိပါတယ္။ ဒါေၾကာင့္မုိ႕ သားမသီးတုိင္း မိဘဘုိးဘြားေတြရဲ႕မ်ိဳးဆက္ကို တျခားေသြးသြားေတြနဲ႕ မေရာဘဲ အရွည္သတျဖင့္ တည္တဲ့ေအာင္ ေစာင့္ေရွာက္ၾကဖုိ႕လုိပါတယ္။ မိဘေတြရဲ႕ေမွ်ာ္လင့္ခ်က္ကို ျဖည့္ဆည္းေပးဖုိ႕လုိပါတယ္။ ဒီအေရးၾကီးတဲကအခ်က္ဟာ မ်ားေသာအားျဖင့္ ဘာသာေရး အေျခခံနည္းျပီး အမ်ိဳးသားေရးစိတ္ဓါတ္ ခုိင္ခုိင္မာမာမရွိတဲ့ မိန္းကေလးေတြ အျဖစ္မ်ားတာေတြ႕ရပါတယ္။ ေျပာရင္ ယုံလြယ္တတ္သလုိ ယုံရင္လည္း ပုံအပ္လုိက္ေတာ့တာပါပဲ။

                ကုိယ္ျဖစ္ခ်င္တဲ့ ဆႏၵေလးတစ္ခုကို မၾကည့္ပဲနဲ႕။ဆႏၵရဲ႕ေနာက္ကြယ္မွာ စြန္႕လြတ္ရမဲ့ အမ်ိဳးသားစိတ္ဓါတ္၊ ဖ်က္ဆီးခံလုိက္ရမဲ့ ဘာသာေရးစိတ္ဓါတ္ေတြဟာ ေတာ္ေတာ္ေလး ရင္နင့္စရာေကာင္းလွပါတယ္။ ငယ္ငယ္တုန္းက မိဘေတြနဲ႕အတူ ဘုရားရွိခုိးခဲ့တယ္။ သီလေဆာက္တည္ခဲ့တယ္။ ဘုရားသြားေက်ာင္းတက္ လုပ္ခဲ့ရတယ္။ ဘုရားေရွ႕မွာ ဒူးေလးတုပ္ျပီး ပန္း၊ ဆီမီး၊ ေရခ်မ္း၊ အေမြးနံသာေတြ ကပ္လွဴခဲ့တယ္၊ ကုိယ့္ရဲ႕ေမြးေန႕ျဂိဳဟ္တုိင္ေရွ႕မွာ ဆုေတာင္းအမွ်ေ၀ခဲ့ရတယ္။ ဒါဟာ လြတ္လပ္တဲ့ အပ်ိဳရည္ဘ၀ေနာ္။ တကယ္လုိ႕ အဲဒီအမ်ိဳးသမီးဟာ လူမ်ိဳးျခားဘာသာျခားနဲ႕အိမ္ေထာင္က်သြားရင္ ဘုရားရွိခုိးဖုိ႕ဆုိတာလည္း မလြယ္ပါဘူး။ သီလေဆာက္တည္ဖုိ႕ဆုိတာလည္း မလြယ္ပါဘူး။ ဘုရားေက်ာင္းတက္လုပ္ဖုိ႕ဆုိတာကလည္း မလြယ္ပါဘူး။ ဘာလုိ႕ဒီလုိဘာသာေရးလြတ္လပ္ခြင့္ေတြ ဆုံးရွဳံးသြားရတာလဲဆုိရင္ ကုိယ္နဲ႕ညားတဲ့ေယာက်ား္က လူမ်ိဳးျခားဘာသာျခားျဖစ္ေနလုိ႕ပါပဲ။ အမိျမန္မာျပည္မွာ အမိဗုဒဘာသာကို လြတ္လပ္စြာ ကုိးကြယ္ခြင့္မရတဲ့ ျမန္မာမိန္းကေလးေတြ အမ်ားၾကီးပါပဲ။

                ဒုိက္ဦးျမိဳ႕နယ္ရဲ႕ ရြာတရြာမွာ မိေအး နဲ႕ မိေဌးဆုိျပီး ညီအစ္မႏွစ္ေယာက္ရွိတယ္။ အၾကီးမ မိေအးဟာ ပထမ လူမ်ိဳးျခားဘာသာျခားနဲ႕ညားတယ္။ ကေလးေျခာက္ေယာက္ရျပီး မိေအး ေသးဆုံးသြားတယ္။ မိေအး ေသလုိ႕ ခုႏွစ္ရက္ေတာင္မျပည့္ေသးဘူး။ ညီမျဖစ္သူ မိေဃးကလည္း အဲဒီ မိေအးေယာက်ား္နဲ႕ပဲ ခုိးရာလုိက္သြားတယ္။ မိေဌးနဲ႕လည္း ကေလးငါးေယာက္ရတယ္။ လူမ်ိဳးျခားဘာသာျခား ေယာက်ာ္းတေယာက္က ဗုဒဘာသာျမန္မာအမ်ဳိးသမီး ညီအစ္မႏွစ္ေယာက္ကုိယူလုိက္တာ သားသမီး(၁၁)ေယာက္ေတာင္ရတယ္။ အဲဒီကေလး ၁၁ေယာက္လုံးဟာ ဘုးရားလည္း ရွိခုိးခုိင္းလုိ႕မရဘူး။ တရားလည္း နာခုိင္းလို႕မရဘူး။ သံဃာကုိလည္း ဆြမ္းေလာင္းခုိင္းလို႕မရဘူး။ စဥ္းစားၾကည့္ေနာ္။ ဒီကေလး (၁၁) ေယာက္ရဲ႕မ်ဳိးဆက္သစ္ေတြာလည္း လူမ်ိဳးျခားစိတ္ေပါက္ျပီး ဗုဒဘာသာစိတ္ေပ်ာက္လုိ႕ေနမွာေသခ်ာပါတယ္။ ဒါဟာ လူမ်ိဳးေရးကို အေျခခံျပီး ဘာသာေရးကုိ ၀ါးမ်ဳိလုိက္တာပဲ။ အဆီကိုလည္းစားတယ္ အသားကိုလည္းမ်ိဳတယ္။

                ဦးဇင္းဟာ ဘာလုိ႕ ဒါေလာက္ေတာင္ အေရးတၾကီးေျပာေနရတာလဲဆုိရင္ အမ်ိဳးေပ်ာက္မွာ စုိးေၾကာက္ေနလုိ႕ပါပဲ။ ေနာက္ျပီး မိဘေတြရဲ႕ ေမွ်ာ္လင့္ခ်က္ကုိ ျဖည့္ဆည္းေပးေစခ်င္လုိ႕ပါ၊ ဘယ္လူမ်ိဳးပဲျဖစ္ျဖစ္၊ ဘယ္ဘာသာပဲျဖစ္ျဖစ္ ကုိယ့္အမ်ိဳးကုိ ထိန္းသိမ္းရပါမယ္။ ကုိယ့္ဘာသာကို ေစာင့္ေရွာက္ရပါမယ္။ ေျမမ်ဳိလို႕ လူမ်ိဳမျပဳတ္ပါဘူး။ လူမ်ိဳရင္ လူမ်ိဳးပင္ မကဘူး၊ ဘာသာတရားကိုပါ ျပဳတ္မယ္ ဆုိတာ သားသမီးတုိင္း ေလးေလးနက္နက္သတိထားရမွာ ျဖစ္ပါတယ္။ 

အိမ္ေရွ႕ခန္းမွာ ေလာင္ေနတဲ့မီးဟာ ေနာက္ေဖးခန္းနဲ႕မဆုိင္ဘူးဆုိျပီး ေပါ့ေလွ်ာ့မေနပါနဲ႕။ ႏုိင္ေအာင္ မျငိမ္းသတ္ရင္ တစ္အိမ္လံုးေလာင္ကြ်မ္းသြားႏုိင္ပါတယ္။ အေညွာင့္မွ ထြက္ခါစျဖစ္တဲ့ ေညာင္ပင္ေလးကိုလည္း အထင္မေသးလိုက္ပါနဲ႕။ အခ်ိန္ၾကာလာရင္ ၾကီးမာတဲ့ ကုကၠိဳပင္ၾကီးကိုလည္း မ်ိဳသြားႏုိင္ပါတယ္။ ဧရာမဘုရားေစတီၾကီးလည္း ပ်က္စီးသြားႏုိင္ပါတယ္။

                ဒါေၾကာင့္မုိ႕ သားသမီးတုိင္း မိဘေတြေမွ်ာ္လင့္တဲ့ အမ်ိဳးသားေရးအာမာန္၊ ဘာသာေရးအားမာန္ေတြ အျပည့္အ၀ကိန္း၀ပ္ေနဖို႕လုိပါတယ္။ အဲဒီလိုပင္ကိုယ္အသိစိတ္ဓါတ္ေလးေတြထားျပီး အမ်ိဳးသားေရး၊ ဘာသာေရးလကၡဏာေတြ မေပ်ာက္ပ်က္ေအာင္ ေစာင့္ေရွာက္သြားမယ္ဆုိရင္ မိဘနဲ႕သားသမီး ခ်စ္မျငီးတဲ့လမ္းခရီးမွာ ပန္းေမြ႕ရာေလးလို နဳညံ့သိမ္ေမြ႕ေနမွာေသခ်ာပါတယ္။

                                     ဖုိးပေညာ ရဲ႕ အမ်ိဳးကိုခ်စ္ ဘာသာကိုမပစ္နဲ႕ စာအုပ္မွ ျမန္မာမိန္းကေလးမ်ား အမ်ိဳးသားစိတ္ဓါတ္ ဘာသာေရးစိတ္ဓါတ္ျမင့္မားေအာင္ အသိေပးေရးသားျခင္းျဖစ္သည္။ ဘယ္ဘာသာ ဘယ္လူမ်ိဳးကုိမွ ေစာ္ကားခ်င္တဲ့ စိတ္နဲ႕ေရးသားသည္မဟုတ္ပါ။ ဗုဒဘာသာ ျမန္မာမ်ားအတြက္သာ သတိေပး ကူးယူေဖၚျပျခင္းျဖစ္သည္။ တကယ္လုိ စာလုံးသတ္ပုံအမွားပါခဲ့ရင္ ျပန္ေလေရးသာသူ ဦးဇင္းရဲ႕တာ၀န္သာျဖစ္သည္။

    ဆက္လက္ေဖၚျပပါမည္။


Monday 7 May 2012

လူမူးေရးကို အဓိကထားျပီးတည္ေဆာက္ထားတဲ့ ျမန္မာႏုိင္ငံ


             ျမစ္ေတြ ေခ်ာင္းေတြ ေရအိမ္ေတြက စီးဆင္းလာတဲ့ေရေတြဟာ ပင္လယ္ထဲကုိေရာက္လာရင္ အကုန္ ဆားငံရည္ျဖစ္ကုန္ေတာ့တယ္၊ ဘယ္ တုိင္း၊ ဘယ္ျပည္နယ္ကလာလာ ဒီေက်ာင္းတုိက္ကုိေရာက္လာ ယင္ဒီေက်ာင္းစည္းကမ္းအတုိင္းပဲေနရမယ္၊ ေက်ာ့သား ရင္သားခြဲျခားမွဴးမရွိရဘူး။ မိမိ ပဲခူးျမိဳ႕ သာသနာ့မ႑ဳိင္ ပါဋိတကၠသုိလ္ မွာေနစဥ္ ဒုတိယနာကဆရာေတာ္ ဦးပညာသီဟ ဆုံးမစကားေလးတခြန္းျဖစ္သည္။

          ဤစကားသည္ ေတာ္ေတာ္မွန္ကန္ေသာစကားျဖစ္သည္ ဆရာေတာ္ဦးပညာသီဟ ဘယ္ေသာခါမွ တုိင္းရင္းသာေတြအေပၚမွာ ခြဲျခားဆက္ဆံသည္မရွိခဲ့ပါ။ ျမတ္စြာဘုရားသာသနာေတာ္ကိုေထာက္ၾကည့္လုိက္ပါ ျမတ္စြာဘုရားရွင္ရဲ႕သားေတာ္ ရာဟုလာသည္ ငါသည္ျမတ္စြာဘုရားရွင္ရဲ႕သားေတာ္ ငါ အေဖ ထူေထာင္ထားတဲ့ သာသနာေတာ္မွာ ငါေနခ်င္သလုိေနမယ္ လုပ္ခ်င္သလုိလုပ္မယ္ဆုိတဲ့စိတ္ဓါတ္မ်ိဳး ဘယ္ေသာအခါမွ ရွင္ရာဟုလာစိတ္ထဲမွာ မထားခဲ့ပါ။ ျမတ္စြာဘုရားသည္လည္း ငါသား ရာဟုလာဆုိျပီး မ်က္ႏွာသာေပးခဲ့သည္မရွိခဲ့ပါ၊ ရာဟုလာအေပၚမွာခ်စ္ခင္သလုိ သတၱ၀ါ အနႏၱေတြအေပၚမွာလည္း ရာဟုလာကုိခ်စ္သလို ခ်စ္ျမတ္နဳိးခဲ့သည္။

          ျမတ္စြာဘုရားရွင္ရဲ႕ ေဆြမ်ိဳး ႏွစ္မ်ိဳးေတာ္စပ္သူ ေဒ၀ဒတ္ ျမတ္စြာဘုရားနဲ႕ ငါနဲ႕ညီအကိုဆုိလည္းျဖစ္တယ္ ႏွမေပးေယာက္ဖဆုိလည္းျဖစ္တယ္။ ဒါေၾကာင့္ငါကုိ သာသနာေတာ္ကိုအပ္ရမယ္ဆုိျပီးအၾကိမ္ၾကိမ္ေတာင္းဆုိခဲ့တယ္။ ဘယ္လုိပင္ ေဆြမ်ဳိးႏွစ္ဆက္ေတာ္ေစကာမူ ျမတ္စြာဘုရားသည္ သာသနာပ်က္စီးရာ ပ်က္စီေၾကာင္းၾကံစည္အားထုပ္ေနတဲ့ ေဒ၀ဒတ္ကို သာသနာကို မအပ္ႏွံ႕ခဲ့သလို အဂၢသာ၀က၊ မဟာသာ၀က ဘြဲ႕ထူးကုိမေပးခဲ့ပါဘူး။ ဒီလိုစိတ္ဓါတ္မ်ဳိး ျမန္မာႏုိင္ငံကုိ အုပ္ခ်ဳပ္ေနတဲ့ ဗမာ့ႏုိင္ငံေတာ္ အၾကီးအကဲေတြ ရင္ထဲႏွလုံးသားထဲမွာ ငါတုိ႕သည္ တစ္ႏုိင္ငံတည္းေန တႏုိင္ငံတည္းသား အတူတူေနထုိင္ၾကတဲ့ အားလုံးက တုိင္းရင္းသာေတြပါ ငါတုိ႕အခ်င္းခ်င္းကူညီရမယ္ ခ်စ္ျမတ္နုိးရမယ္ဆုိတဲ့ စိတ္ဓါတ္ရွိေနခဲ့ရင္ ျမန္မာႏုိင္ငံေတာ္အတြက္ ဂုဏ္ယူစရာတခုျဖစ္လာလိမ့္မည္။

          ေမလ ၅ ရက္ေန႕က ထုတ္တဲ့ ေၾကးမံု သတင္းစာမွာ " အာရွ၏ အတိတ္ေခတ္ ဗိသုကာရတနာမ်ား ဆံုးရံႈးေပ်ာက္ကြယ္မည့္ ေဘးႏွင့္ ရင္ဆိုင္ေနရ" ေခါင္းစဥ္နဲ႕ သတင္းကို ေဖၚျပရာမွာ ထိုင္းႏိုင္ငံက အယုဒၶယ၊ တရုတ္ႏိုင္ငံမွ ကတ္ရွ္ဂါ ျမိဳ႕ေဟာင္းေတြရဲ႕ နာမည္ကို ေဖၚျပေပမယ့္ အဲဒီစာရင္းထဲမွာ နံပတ္ (၆) ေနရာက ပါရွိတဲ့ ကုိယ့္ႏိုင္ငံအတြင္းက ေျမာက္ဦးျမိဳ႕ကို က်ေတာ့ ေဖၚျပမထားဘဲ ဖံုးကြယ္ထားတာကို ေတြ႕ရွိရပါတယ္။

Global Heritage Fund လို႕ ေခၚတဲ့ ကမၻာ့အေမြအႏွစ္မ်ား ရန္ပံုေငြအဖြဲ႕က အာရွတိုက္က ေရွးေဟာင္း ယဥ္ေက်းမူ အေမြအႏွစ္ (၁၀) ခုဟာ ပ်က္စီး ေပ်ာက္ကြယ္ရမည့္ ေဘးန႕ဲ႕ ရင္ဆိုင္ေနရတယ္လို႕ ေမလ ၃ ရက္ေန႕က Asia’s Heritage in Peril: Saving Our Vanishing Heritage ေခါင္းစဥ္နဲ႕ အစီရင္ခံစာ ထုတ္ျပန္ခဲ့ပါတယ္။

အဲသလို ထုတ္ျပန္တဲ့ စာရင္းမွာ ရခိုင္ ေရွးေဟာင္းျမိဳ႕ေတာ္ ေျမာက္ဦးလည္း အာရွက တစ္ျခား ေနရာ (၉) နဲ႕ အတူ စာရင္းထဲမွာ ထည့္သြင္း ေဖၚျပထားပါတယ္။ ျပည္သူပိုင္ သတင္းစာၾကီး တစ္ေစာင္ျဖစ္တဲ့ ေၾကးမံုက အဲဒီ သတင္းကို ေမလ ၅ ရက္ေန႕က ေဖၚျပေပမယ့္ ရခိုင္ေရွးေဟာင္း ျမိဳ႕ေတာ္ ေျမာက္ဦးရဲ႕ အမည္ကို တစ္စံုတစ္ရာ မေဖၚျပဘဲ ဖံုးကြယ္ ထားခဲ့ပါတယ္။
Narinjara Burmese News Online 24 X 7


        အထက္ပါ စာကုိၾကည့္ေသာအားျဖင့္ ဗမာႏုိင္ငံေခါင္းေဆာင္မ်ားသည္ တုိင္းရင္ေတြ ေပၚလႊင္ထင္ရွားလာမည္ကို ဘယ္ေလာက္ေၾကာက္ခဲ့သလဲ ဗမာအစိုးရထုပ္ ေၾကးမုံးသတင္းစာကေတာင္ မေပၚျပရဲ႕တဲ့ မိမိတုိ႕ႏုိင္ငံ သမုိင္းကို ဘာေၾကာင္း ဖုံးကြယ္ထားရသနည္း။ ဗမာအစိုးရသည္ တုိင္းရင္းသားေတြကိုခ်စ္ပါတယ္ဆုိတဲ့ စကားဘယ္လုိယုံၾကည္ရမွာလဲ။ တကယ္လုိ႕ ပုံဂံဘုရားေတြကို ေဖၚျပခဲ့ရင္ေကာ သတင္းစား စာမ်က္ႏွာမွာ ဆန္႕ေတာင္ဆန္႕မည္မဟုတ္ဟု စာေရးသူေတြးေတာမိသည္။
          ျမန္မာျပည္အတြက္ ဂုဏ္ယူရမည္းအစား ရွိေနတဲ့ ဂုဏ္ကို ဘာေၾကာင္း ျမန္မာအစိုးရ နည္းပါးေအာင္လုပ္ရသနည္း။ ျမန္မာႏုိင္ငံေရးေလာကသည္လည္း လူမူးေရးကို အဓိကထားျပီး တည္ေဆာက္ထားတဲ့ႏုိင္ငံျဖစ္ေနလုိ႕လားဟု မိမိေမးၾကည့္ခ်င္သည္။ ဗမာ့အစုိးရသည္ ငါတုိ႕လူမ်ဳိးသာ ခ်မ္းသာရမည္း ငါတုိ႕လူမ်ဳိးသည္သာ အထက္မွာရွိရမည္ဆုိတဲ့ စိတ္ဓါတ္မ်ဳိးသူတုိ႕မွာ ရွိေနသည္ကို ျငင္းခ်က္ထုပ္လုိ႕မရပါ။
          ျမန္မာဒီမုိဂေရစီေဂါင္းေဆာင္မ်ား လူမူးေရးကို အဓိကထားပုံမွာကေတာ့ ေပၚလြင္ထင္ရွားလွသည္။ ဧရာ၀တီကိစၥတုံးက ျမန္မာဒီမုိဂေရစီအပါအ၀င္ တုိင္းရင္းသားေပါင္းစုံပါ၀င္ျပီး ဆႏၵျပခဲ့ၾကသည္၊ ရခုိင္း ဂက္စ္ ကိစၥကုိေတာ့ မည္သည့္ ဒီမုိကေရစီအဖြဲ႕အစည္းမွ ပါ၀င္ခဲ့သည္ကုိမေတြ႕ရခဲ့ပါ။

          စာေရးသူ သူငယ္ခ်င္းတေယာက္သည္ ျပည္ပသတင္းဌာနတခုတြင္ သတင္းေထာက္လုပ္ေနစဥ္ ႏုိင္ငံတကာ လက္ခံယုံၾကည္ေလာက္ေသာ ရခုိင္သတင္းေတြကို တကယ္မွန္ကန္ျပီး တိက်ေနပါလွ်က္ မတင္ခဲ့လုိ႕ စာေရးသူ သူငယ္ခ်င္းမၾကာမၾကာလာျပီး ရင္ဖြင့္ေျပာဆုိခဲ့သည္ကို ယေန႕တုိင္ အမွတ္ရမိေနသည္။ ျပည္တြင္းမွာပဲျဖစ္ျဖစ္ ျပည္ပမွာပဲျဖစ္ႏုိင္ငံေရး ႏုိင္ငံေရးလုိ႕ ေအာ္ဆုိေနၾကေသာ ဗမာျပည္သူမ်ားသည္ လူမူးေရးကုိ အဓိကထားျပီး တည္ေဆာက္ေနေသာႏုိင္ငံျဖစ္သည္ဟု စာေရးသူရဲရဲၾကီးေျပာရဲသည္။

ဤစာကိုဖတ္ျပီး တကယ္လုိ႕သာ စာနာမူးရွိတတ္တဲ့သူတစ္ေယာက္ဆုိလွ်င္ အျပစ္မေျပာသင့္ပါ။
         

                 
မာန္ေအာင္ဘိကၡဳ

Saturday 5 May 2012

ရုိဟုိင္ဂ်ာေတြ ယုတ္မာရက္စက္တယ္


Myanmar Express Group
From : ကုိစုိးၾကည္
(၁၉၄၂)ခုႏွစ္ ကုလားရခုိင္ အဓိကရုဏ္း စတင္ၿဖစ္ရၿခင္း အေၾကာင္းတရားကား စစ္ေတြၿမိဳ႕မွ
စတင္ၿဖစ္ပြားေလသည္။ အဂၤလိပ္တပ္ၿဖစ္ေသာ ရာခ်္ပုကုလားစစ္သားမ်ားက ရခုိင္အမ်ိဳးသမီးမ်ားကုိ
အဓမၼၿပဳက်င့္ကာ ရခုိင္အမ်ိဳးသားမ်ားကုိ ကုလားအရပ္သားမ်ားႏွငိ႔ ပူးေပါင္း၍ အႏုိင္က်င္႔
နွိပ္စက္သတ္ၿဖတ္ရာမွ မခံမရပ္ႏုိင္ၿဖစ္ၿပီး စတင္ၿဖစ္ပြားလာရၿခင္းၿဖစ္ေလသည္။ ယင္းၿပသနာသည္
ေၿမပုံၿမိဳ႕နယ္၊မင္းၿပားၿမိဳ႕နယ္၊ ေၿမာက္ဦးၿမိဳ႕နယ္၊ ေက်ာက္ေတာ္ၿမိဳ႕နယ္မ်ားသုိ႔ ကူးစက္သြားသည္။

ယင္းကိစၥကုိ ရခုိင္ႏုိင္ငံေရးေခါင္းေဆာင္မ်ားၿဖစ္ၾကေသာ ဦးပညာသီဟ ၊ ဦးသာေက်ာ္(ဘုံေဘာက္)တုိ႔ကၿပန္ေၿဖေပးသၿဖင္႔ အထက္ပါၿမိဳ႔မ်ားမွာ ေအးေဆးၿငိမ္သက္သြားခဲ့ပါသည္။ အထက္ပါၿမိဳ႕နယ္မ်ားမွထြက္ေၿပးၾကေသာ ကုလားမ်ားႏွင့္ ဘူးသီးေတာင္ ေမာင္ေတာၿမိဳ႕နယ္မ်ားမ ွပညာတတ္ကုလားေခါင္းေဆာင္အခ်ိဳ႕သည္ ယင္းေဒသရွိ ရခုိင္တုိင္းရင္းသားမ်ားႏွင္႔ ရခုိင္ေက်းရြာမ်ားကုိ ေခ်မႈန္းသုတ္သင္ သတ္ၿဖတ္ၾကရန္ ႏိႈးေဆာ္စည္းရုံးၾကေလသည္။

 ယင္းအခ်ိန္တြင္ (ေမဂ်ာ ေက်ာ္ခုိင္)သည္၄င္းကိစၥကုိ ထိမ္းသိမ္းရန္ စစ္ေတြၿမိဳ႕မွ ကုလားေခါင္းေဆာင္မ်ားၿဖစ္ေသာ ဦးယာဆိန္း (ေ႐ွ႕ေန)
ဦးဆူတန္မာမတ္၊ ဦးဘုိးခိုင္ စေသာသူမ်ားႏွင့္ ႀကိဳးပမ္းေသာ္လည္း မေအာင္ၿမင္သည့္အၿပင္ (ေမဂ်ာ ဦးေက်ာ္ခုိင္ )ကုိယ္တုိင္ဘူးသီးေတာင္ၿမိ႕နယ္ ဂူတာၿပင္ေက်းရြာတြင္ ကုလားမ်ား၏ ပစ္ခတ္လုိက္ေသာ ေသနတ္ဒဏ္ရာၿဖင့္ေသဆုံးသြားရေလသည္။

(၁၉၄၂)ခုနွစ္ ေမလတြင္ ေမာင္ေတာၿမိဳ႕နယ္ရွိ ကုလားေက်းရြာ အားလုံးသည္ လူစုရုံးၿပီး
လက္နက္ကုိင္မ်ားကုိင္ေဆာင္လွ်က္ ရခုိင္ေက်းရြာမ်ားကုိ တုိက္ခုိက္ဖ်က္ ဆီး မီး႐ွိဳ႕ၿခင္းမ်ား
စတင္ၿပဳလုပ္လာၾကသည္၊ရခုိင္ေက်းရြာမ်ားကုိ ၀ုိင္းထားၿခင္း ၊ လမ္းတံတားမ်ားအား
ၿဖတ္ေတာက္ဖ်က္ဆီးထားၿခင္းတုိ႔ ၿပဳလုပ္ၾကသည္။ ေမာင္ေတာၿမိဳ႕ကုိ ဒုတ္ ဒါး လက္နက္ ကုိယ္စီၿဖင္႔
၀ုိင္းရံထားသည့္ အင္အားမွာ(၂၀၀၀၀)ႏွစ္ေသာင္း ေက်ာ္ ေက်ာ္ ေလာက္ရွိမည္ဟု ခန္းမွန္းၾကသည္ ။၊
ေမာင္ေတာၿမိဳ႕ ၀င္ေပါက္ ထြက္ေပါက္ အားလုံးကုိ ပိတ္ဆုိ႔ထားၾကသည္၊ ေမာင္ေတာၿမိဳ႕နယ္
ပတ္၀န္းက်င္ေက်းရြာမ်ားတြင္လည္း ကုလားမ်ား ၀ုိင္း၀န္းထုိးခုတ္ၾကသည္ဟု သတင္းမ်ားၾကားၾကရသည္။

ဒါးဒါဏ္ရာႏွင္႔ေမာင္ေတာ ၿမိဳ႔ေပၚသုိ႔ တက္လာေသာ သူမ်ားမွာလည္း မနည္းလွပါ။
ေမာင္ေတာၿမိုဳ႕အလယ္ရြာက ဟုထင္ပါသည္ အိမ္ေထာင္စုတစ္စု မနက္(၄နာရီ)ေလာက္တြင္
ဘူးသီးေတာင္သုိ႔ ေဖါက္ထြက္ေၿပးၾကရာ ကညင္တန္းမွာ ကုလားမ်ား ခုတ္လႊတ္လုိက္ေသာေၾကာင္႔
ပါသြားေသာ ပစၥည္းမ်ားအားလုံးလည္း လုယူခံရၿပီး ေသြးသံရဲရဲ ၿဖင္႔ ၿမိဳ႕ထဲသုိ႔ ၿပန္၀င္ေၿပးလာသည္ကုိ
ေတ႔ရြ ိွခ႔ရဲ သည္။ယင္းေန႔မုိးလင္းသည္႔အခ်ိန္မွ စ၍ ရရာပစၥည္းမ်ားကုိ ထုတ္ပုိးၿပီး ထြက္လာခဲ႔ၾကရာ လမ္းမ်ားေပၚတြင္မိမိက႔သဲ ို႔ အထုတ္အပိုးမ်ားၿဖင္႔ ဟိုဟို ဒီဒီေၿပးလြားေနၾကေသာ ထိတ္လန္႔ ေၾကာက္လန္႔ေနၾကသည္႔ ရခိုင္အုပ္စုလိုက္အုပ္စုလိုက္ ေတ႔ရြ ပါသည္။ ယင္းအခ်ိန္က အစိုးရက ခ်ိတ္ပိတ္ ထားေသာ ဘုန္းၾကီးေက်ာင္းကြက္လပ္တြင္ လူ(၅၀၀၀)ေလာက္ စုမိလာၾကသည္။

ေၿမာက္ဖက္ပုိင္း ကညင္ေခ်ာင္းရြာမ်ားမွ လူမ်ားကုိလည္းေကာင္း၊ ၿမိဳ႕နွင့္နီးေသာ ေတာင္ပုိင္းရြာမ်ားၿဖစ္သည့္ ေမွာ္၀င္ရြာ ၊မက်ီးေခ်ာင္းရြာ ၊ ေရဖုန္းၿပင္ရြာ၊ပန္းေတာၿပင္ရြာ စေသာ ရခုိင္ရြာမ်ားမွ လူမ်ားကုိလည္းေတြ႔ရပါသည္။ အသက္ေဘးကုိေၾကာက္ရံြေနၾကေသာ လူအုပ္ၾကီးသည္ ကေလးငိုသံ လၾူကီးဆူညံသံမ်ားႏွင္႔ ပြက္ပြက္ညံေနသည္။ထိုေန႔ကစက္ရွင္တရားသူၾကီး ဦးေအာင္သာေက်ာ္ ဘူးသီးေတာင္ေငြတုိက္မွ ေငြမ်ားကုိ သိမ္းဆည္းရန္ႏွင့္ေမာင္ေတာကုိ ကုလားမ်ား၀ုိင္းရံထားေၾကာင္း သိရ၍ အကူအညီေပးရန္ ေရာက္ရွိလာၿခင္းၿဖစ္သည္ဟု
သိရပါသည္။ ဦးေအာင္သာေက်ာ္က ဘူးသီးေတာင္သုိ႔ ပုိ႔ေပးမည္ဟု ေၿပာသည္။

 ဘူးသီးေတာင္သို႔သြားရန္ေစာင္႔ေနၾကစဥ္ မိုးသက္ေလၿပင္းက်ၿပီး မိုးအႀကီးအက်ယ္ ရြာေနေသာေၾကာင့္ဘူးသီးေတာင္လမ္းပိတ္ေနေၾကာင္း ၾကားသိရၿပန္သည္၊ စစ္သားအေစာင္႔အေရွာက္ႏွင္႔ မသြားပါကလည္းသတ္ရန္ လမ္းတေလွ်ာက္လုံး ကုလားမ်ား ေစာင္႔ေနၾကေၾကာင္းၾကားသိရၿပန္သည္။မနက္(၉)နာရီေလာက္တြင္ဥိီးေအာင္သာေက်ာ္ကနတ္ၿမစ္တစ္ဖက္ကမ္းတကၠနက္သုိ႔ပုိ႔ေပးရန္ႀကိဳးစားမည္ၿဖစ္ေၾကာင္းေၿပာပါသည္။ေန႔လည္(၁၂)နာရီေလာက္တြင္ ေအာင္သာေက်ာ္ ႏွင္႔အတူအဂၤလိပ္စစ္ဗုိလ္ ေတလာ ႏွင္႔ နီေပါ ေဂၚရခါးစစ္သား ေရာက္လာၿပီး ေမာင္ေတာသေဘၤာဆိပ္သုိ႔ပုိ႔ေပးပါသည္။

အာရကန္ ဖလုိတီလာ ကုမၼဏီပုိင္ သေဘၤာၿဖင္႔ အေခါက္ေခါက္ အခါခါ ေၿပးဆြဲေသာ္လည္း
မႏုိင္မနင္း ၿဖစ္ေနေလရာ ေလွသန္ဗာန္မ်ားႏွင္႔ လည္း ပုိ႔ေပးၾကသည္။ ေမာင္ေတာၿမိဳ႕ တစ္ဖက္ကမ္း ယခုဘဂၤလားေဒခ္႔် ႏုိင္ငံ တကၠနက္သုိ႔ ေရာက္၍ ညဖက္တြင္ မီးေတာက္မီးလွ်ံမ်ားတလိမ္႔လိမ္႔ တက္လာသည္ကုိေတြ႕ျမင္ရေလသည္၊ ေမာင္ေတာၿမိဳ႕ကို ကၽနြ ္ေတာ္တို႔ မရိွသည္႔ေနာက္ပိုင္း ကုလားမ်ား ေထာင္ေသာင္းခ်ီ၀င္ေရာက္ လာၾကရာ ရခုိင္အိမ္မ်ားတြင္ ရွိေသာ ဆန္ ဆီ ဆား ပုဂံ ခြက္ေယာက္ အိမ္ေထာင္ပရိေဘာကမ်ားပါမက်န္ စိတ္တုိင္းက် ယူငင္ၾကၿပီး ေနာက္ အိမ္မ်ား ေက်ာင္းမ်ားကုိ မီး႐ွဳိ႕ၾကေလသည္။

ဤအေရးအခင္းတြင္ နတ္ၿမစ္ကမ္းေၿခမွ ေက်းရြာမ်ား ၿဖစ္ၾကေသာ ငါးခူရ ၊ ၿခံၿပင္ ၊ရြက္ညိႈးေတာင္၊သရက္အုပ္၊ စေသာ ေက်းရြာမ်ားသည္ ေလွမ်ားၿဖင္႔ နတ္ၿမစ္တစ္ဖက္ကမ္းသုိ႔
ထြက္ေၿပးလြတ္ေၿမာက္ၾကေသာ္လည္း ကမ္းေၿခႏွင္႔ ေ၀းေသာ ရခုိင္ေက်းရြားဘားလုံူးသည္ ရြာလုံးကၽြတ္အသတ္ခံခ႔ရဲ ေလသည္၊ အခ်ိဳ႔ရာြ မ်ားသည္ မယူေတာင္တန္းကို ၿဖတ္ေက်ာ္ၿပီး ဘူးသီးေတာင္ ေက်ာက္ေတာ္ေၿမာက္ဦးနယ္မ်ားသို႔ လက္လြတ္ထြက္ေၿပးၾကေသာသူမ်ားသည္။
ဘူးသီးေတာင္လက္၀ဲတက္ရြာ မွ ကုလားမ်ား ခုတ္၍လည္းေကာင္း ၊ ေမာင္ေတာၿမိဳ႔ ေတာင္ပုိင္းတြင္
အသက္ရွင္ လြတ္ေၿမာက္ေသာ ေက်းရြာမ်ားမွာ မရွိသေလာက္နည္းပါးသည္ အားလုံးရြာလုံးကၽြတ္
ခုတ္သတ္ခံခ႔ရဲ သည္၊ အလယ္သံေက်ာ္ ရစဲ ခန္းကို လက္နက္သိမ္းပိုက္ၿပီး ရဲသားအားလုံးႏွင္႔
ေက်းရြာသားမ်ားအားလုံး ကုိ သတ္ၿဖတ္ပစ္လုိက္ၾကသည္။ တပ္ထုံးၿပင္ ေက်းရြာအတြင္း ရွိသမွ်ကေလး၊လူႀကီးမ်ားသည္ ရြာကုိ ကုလားမ်ား ၀ုိင္းရံထားေသာအခါ ဘုန္းႀကီးေက်ာင္းသုိ႔ ေၿပး၀င္ခုိလံႈၾကေလသည္။

ထုိအခါ ကုလားမ်ားသည္ ရြာသားမ်ားႏွုင္႔ ဘုန္းၾကီးေက်ာင္းကုိပါ မီး႐ွိဳ႕လုိက္သၿဖင္႔ ကေလး၊ လူႀကီး၊ မိန္းမ၊ဘုန္းႀကီး၊ ကုိရင္၊ ဖုိးသူေတာ္ အားလုံး (၅၀၀)ေက်ာ္ အရွင္လတ္လတ္ မီး႐ွိဳ႕ သတ္ၿဖတ္ၿခင္း ခံခဲ႔ရေလသည္။တဖန္ (၁၉၄၂)ခုနွစ္ ဇြန္လတြင္ ဗိုလ္ရန္ေအာင္ ေခါင္းေဆာင္ေသာဗမာ႔လြတ္လပ္ေရးအဖြဲ႔သည္၊ ဘူးသီးေတာင္ၿမိဳ႔ကုိ သိမ္းပုိက္ေသာအခါ ဘူးသီးေတာင၊္ ေမာင္ေတာ ၿမိဳ႔နယ္အတြင္းရွိ ၿဖစ္ပြါးလ်ွက္ရွိေသာကုလား ရခုိင္ အဓိကရုဏ္းႏွင္႔ တပ္ေၿပးကုလားမ်ား၏ ဆူပူေသာင္းက်န္ူးမႈကုိ ၿငိမ္းခ်မ္းေအာင္ ေဆာင္ရြက္ရန္ ေမာင္ေတာၿမို႔ဳနယ္ရွိအုပ္ခ်ဳပ္ေရးတာ၀န္က် ဘဂီလီကုလားမ်ား ႏွင္႔ ဆက္သြယ္ခဲ႔ရပါသသည္။

 ၄င္းတုိ႔၏ဖိတ္ေခၚခ်က္အရ ဗုိလ္ရန္ေအာင္ ဗိုလ္မ်ိဳးညြန္႔တုိ႔ ေခါင္းေဆာင္ေသာ တပ္စိတ္တစိပ္ ကို ေစလြတ္၍ခ်စ္ၾကည္ေရး ၿငိမ္းခ်မ္းေရး အတြက္ ေစ႔စပ္ကမ္းလွမ္းရန္ ကုလားေခါင္းေဆာင္မ်ားႏွင္႔ေစလြတ္လုိက္ေလသည္၊ ယင္းေန႔တြင္ ကညင္တန္းေက်းရြာ အူရဒူေက်ာင္း (ယခု အထကေက်ာင္း၀င္းပလီေနရာတြင္ ကုလားေခါင္း ေဆာင္းမ်ားက ခ်စ္ၾကည္ေရး ထမင္းပြဲ တစ္ပြဲ တည္ခင္းလုိသည္ဆိုသၿဖင္႔ပါလာေသာ လက ္နက္မ်ားကုိ တစ္ေနရာတြင္ စုပုံထား ေလသည္၊ ထမင္းစားေနစဥ္ပင္ ၾကိဳတင္စီစဥ္ထားေသာ သူမ်ားက ဗုိလ္ရန္ေအာင္တုိ႔အဖြဲ႔ကုိ ၀ိုင္း၀န္းခုတ္ၾကသၿဖင္႔ အုပ္ခ်ဳပ္သူတပ္မေတာ္အရာရွိ ႏွစ္ဦးႏွင္႔ ေနာက္ပါအားလုံး ေသဆုံးၾကရေလသည္။

(၁၉၄၂)ခုႏွစ္ ကုလား ရခုိင္အေရးအခင္းတြင္ (ေမာင္ေတာၿမိဳ႔ ေၿမာက္ပုိင္းတြင္ လုံး၀ၿပန္လည္ထူေထာင္ၿခင္း မၿပဳႏုိင္ဘဲ ၿပိဳပ်က္ဆုံးရံႈးသြားေသာ ေက်းရြာမ်ားစာရင္း ႏွင္႔ အိမ္ေၿခစာရင္းမွာ ေအာက္ပါ အတုိင္းၿဖစ္ပါသည္။
(၁) သစ္ပုတ္ေခ်ာင္းရြာ ( အိမ္ေၿခ ၂၀ )
* (၂)ကံၿပင္ရြာ (အိမ္ေၿခ ၄၃ )
* (၃)ေရဖုန္းၿပင္ရြာ(အိမ္ေၿခ ၅၀ )
* (၄) ပန္းေတာၿပင္ရြာ (အိမ္ေၿခ ၅၀ )
* (၅) ေမာင္ဦးရြာ (အိမ္ေၿခ ၃၀ )
* (၆) ခြဆုံၿပင္ရြာ (အိမ္ေၿခ ၄၅ )
* (ရ) ၿပင္ၿဖဴရြာ (အိမ္ေၿခ ၄၅ )
* (၈)ဒုိးတန္းရြာ (အိမ္ေၿခ ၂၀၀ )
* (၉) သက္ေကၿပင္ရြာ (အိမ္ေၿခ ၅၀)
* (၁၀)၀က္ပုိက္ရြာ (အိမ္ေၿခ ၆၀)
* (၁၁) ေက်ာက္ေခ်ာင္းရြာ( အိမ္ေၿခ ၂၅)
* (၁၂) ပုဏ္ဏားဆပ္ ရြာ(အိမ္ေၿခ ၆၀)
* (၁၃) သဲေခ်ာင္းရြာသစ္
* (၁၄) ငန္းေခ်ာင္းရြာ (အိမ္ေၿခ ၅၀)
* (၁၅)ဒါၾကီးစားရြာ (အိမ္ေၿခ ၄၀)
* (၁၆)ေက်ာက္ၿပင္ဆိပ္ရြာ (အိမ္ေၿခ ၃၀ )
* (၁၇)ၿပင္ၿဖဴေခ်ာင္းရြာ (အိမ္ေၿခ ၅၀ )
* (၁၈) ေရခပ္ေခ်ာင္းရြာ (အိမ္ေၿခ ၅၀)
* (၁၉)ငါးစားၾကဴးရြာ (အိမ္ေၿခ ၆၀ )
* (၂၀) ေၿပာင္ပစ္ရြာ (အိမ္ေၿခ ၄၀)
* (၂၁)ၿပင္ရွည္ရြာ (အိမ္ေၿခ ၃၀ )
* (၂၂) ဖရုံေခ်ာင္းရြာ (အိမ္ေၿခ ၃၀ )
* (၂၃) ဆင္ေသၿပင္အထက္ရြာ (အိမ္ေၿခ ၄၀ )
* (၂၄) ဆင္ေသၿပင္ ေအာက္ရြာ (အိမ္ေၿခ၂၀)
* (၂၅) သဲၿဖဴေခ်ာင္းရြာ (အိမ္ေၿခ ၄၀ )
* (၂၆) ၿပားသားမဲရြာ (အိမ္ေၿခ ၁၅ )
* (၂၇) ေတာင္ဖက္ရြာ (အိမ္ေၿခ စာရင္းမရ
* (၂၈) ေဖါက္က်ီေတာင္ရြာ (အိမ္ေၿခ ၃၀ )
* (၂၉) အထက္ေဘာ္တူလာရြာ (အိမ္ေၿခ ၄၂ )
* (၃၀)အင္တူလာရြာ (အိမ္ေၿခ ၅၀)
* (၃၁) အင္းေခ်ာင္းရြာ (အိမ္ေၿခ ၃၀ )
* (၃၂) အဂၤါဖ ရြာ (အိမ္ေၿခ ၄၀)
* (၃၃) ကာလာရြာ (အိမ္ေၿခ ၈၀)
* (၃၄)လေဘာ္၀ရြာ (အိမ္ေၿခ ၃၆ )
* (၃၅) ဒုံးေက်ာ္ဖရြာ (အိမ္ေၿခ ၂၂ )
* (၃၆) သက္ေကၿပင္ရြာ (အိမ္ေၿခ ၇၅ )
* (၃၇) ဂ်ိတ္ခ်ိဳင္ (အိမ္ေၿခ ၄၀)
* (၃၈)ကုိင္စူးရြာ (အိမ္ေၿခ ၂၄ )
* (၃၉) တပ္ေခ်ာင္းရြာ (အိမ္ေၿခ ၃၀)
* (၄၀) အလယ္ေခ်ာင္း (အိမ္ေၿခ ၈၂)
* (၄၁) ေမာင္ေရြဇံရြာ (အိမ္ေၿခ ၂၀)
* (၄၂) သာဒုိးလွရြာ (အိမ္ေၿခ ၄၀)
* (၄၃) တပ္ေခ်ာင္းေခ်ရြာ (အိမ္ေၿခ ၃၀)
* (၄၄) ဆင္ၿပကြင္းရြာ (အိမ္ေၿခ ၄၀ )
* (၄၅) ေရႊဒုိင္းရြာ (အိမ္ေၿခ ၄၆ )
* (၄၆)ေရခ်မ္းေခ်ာင္း (အိမ္ေၿခ ၄၀)
* (၄၇) ငါးခ်မ္းရြာ (အိမ္ေၿခ ၂၃ )
* (၄၈) ရဲေအာင္စံရေဖြရြာ (အိမ္ေၿခ ၄၀ )
* (၄၉)ေၾကာင္နေဖ အထက္ရြာ (အိမ္ေၿခ ၃၀)
* (၅၀)ေၾကာင္နေဖ ေအာက္ရြာ (အိမ္ေၿခ ၂၅ )
* (၅၁) ခ်က္စူရြာ (အိမ္ေၿခ ၂၀ )
* (၅၂) အရိုးက်ရြာ (အိမ္ေၿခ ၄၀ )
* (၅၃) ေက်ာ္ထီးြ ေခ်ာင္းရြာ (အိမ္ေၿခ ၃၀)
* (၅၄) အင္းေခ်ာင္းအထက္ရြာ (အိမ္ေၿခ ၄၈)
* (၅၅)အင္းေခ်ာင္းေအာက္ရြာ (အိမ္ေၿခ ၂၆ )
* (၅၆) ေရႊဖီဦးဖရြာ (အိမ္ေၿခ ၂၅ )
* (၅၇)ေထာက္ကလန္ရြာ (အိမ္ေၿခ ၈၈ )
* (၅၈)ေတာင္ၿပိဳလက္၀ဲရြာ (အိမ္ေၿခ ၁၆ )
* (၅၉) ေတာင္ၿပိဳလက္ယာရြာ (အိမ္ေၿခ ၂၈ )
* (၆၀)ေဒးတန္းညာ (ရခုိင္ရြာ) (အိမ္ေၿခ ၂၂)
* (၆၁) ကြမ္းသီးပင္ရြာ (အိမ္ေၿခ ၁၂ )
* (၆၂) က်မ္းေထာင္ရြာ (အိမ္ေၿခ ၁၅ )
* (၆၃) တန္းေခ်ာင္းရြာ (အိမ္ေၿခ ၁၈ )
* (၆၄) စံထြန္းဦးရြာ (အိမ္ေၿခ ၂၀ )
* (၆၅) အေရွ႔ ခေမာင္းဆိပ္ရြာ (အိမ္ေၿခ ၃၅ )
* (၆၆) အေနာက္ခေမာင္းဆိပ္ရြာ (အိမ္ေၿခ ၂၅ )
* (၆၇) သူလူေတာင္ အထက္ရြာ (အိမ္ေၿခ ၅၀ )
* (၆၈) သံခုံရြာ (အိမ္ေၿခ ၃၀ )
* (၆၉) မၿဖဴမရြာ (အိမ္ေၿခ ၄၀)
* (၇၀) ကုံးတက္ရြာ (အိမ္ေၿခ စာရင္းမရ )
* (၇၁) ခင္ၿပိဳသားရြာ (အိမ္ေၿခ ၆၀)
* (၇၂)ေရႊငင္ေခ်ာင္းအထက္ရြာ(အိမ္ေၿခ ၄၀ )
* (၇၃) ငရန္႔ေခ်ာင္းရြာ ၅၀ )
* (၇၄)သစ္တုံးနားရြာ (အိမ္ေၿခ ၆၀)
* (၇၅) ပန္းေရႊေအာင္ဖရြာ (အိမ္ေၿခ ၂၀ )
* (၇၆) ေရႊလွခုိင္ရြာ (အိမ္ေၿခ ၂၀)
* (၇၇) တမန္းသားရြာ (အိမ္ေၿခ ၃၀)
* (၇၈)ခ်ဒုိးရီရြာ (အိမ္ေၿခ ၁၅ )
* (၇၉) သာေအာင္ရြာ (အိမ္ေၿခ ၃၀ )
* (၈၀)ေလာင္းပတ္ရြာ (အိမ္ေၿခ ၃၀)
* (၈၁) ၀က္က်ိန္းရြာ (အိမ္ေၿခ ၁၀၀ )
* (၈၂)ၾကက္က်ိန္းရြာ (အိမ္ေၿခ ၄၀ )
* (၈၃) ကၽြဲသေဘာက္ အထက္ရြာ (အိမ္ေၿခ ၄၅ )
* (၈၄) ကၽြဲသေဘာက္ ေအာက္ရြာ (အိမ္ေၿခ ၆၀ )
* (၈၅) ေက်ာက္တန္းရြာ (အိမ္ေၿခ ၅၀ )
* (၈၆)စိမ္႔ေတာၿပင္ရြာ (အိမ္ေၿခ ၄၀ )
* (၈၇) ေဂၚဒူရ အထက္ရြာ (အိမ္ေၿခ ၂၅ )
* (၈၈) ေဂၚဒူရ ေအာက္ရြာ (အိမ္ေၿခ ၆၅ )
* (၈၉) ကၽြန္းေပါက္ရြာ (အိမ္ေၿခ ၃၅ )
* (၉၀) တရိမ္းရြာ (အိမ္ေၿခ ၁၅၀ )
* (၉၁)တင္သာရရြာ (အိမ္ေၿခ ၂၅ )
* (၉၂)သဲေခ်ာင္းရြာ (အိမ္ေၿခ ၆၅ )
* (၉၃) ငွက္ေပ်ာ႔ေခ်ာင္းရြာ (အိမ္ေၿခ ၄၅ )
* (၉၄)ငါးစံေဘာ္ရြာ (အိမ္ေၿခ ၈၀ )
* (၉၅) လက္ဖြဲက်ရြာ (အိမ္ေၿခ ၂၀)
* (၉၆) ေက်ာက္ေခ်ာင္းရြာ (အိမ္ေၿခ ၅၀ )
* (၉၇)ရဲေအာင္ေခ်ာင္းရြာ (အိမ္ေၿခ ၇၀)
* (၉၈) ေရေနာက္ငါးသားရြာ (အိမ္ေၿခ ၂၀ )
* (၉၉) မီးေက်ာင္းေခ်ာင္းရြာ (အိမ္ေၿခ ၁၅ )
ရြာေပါင္း ကုိးဆယ္႔ကုိးရြာ ရွိ ရခုိင္ရြာမ်ားမွာ ကုလားယုတ္တုိ႔ ရက္ရက္စက္စက္ သတ္ၿဖတ္ၿခင္းကုိ
ခံၾကရေလသည္ ၊ ထိုထုိေသာ ရြာမ်ားမွ သက္ရွိဆုိ လွ်င္ ေခြးတစ္ေကာင္ေတာင္ အၿပင္ကုိမထြက္ဘဲ
ေသပြ၀ဲ င္ခ႔ၾဲကရသည္၊ ထိုအၿပင္ ရြာလုံးကၽြတ္ ကုလားသတ္ၿဖတ္ခံရ၍ အိမ္ေၿခအလိုက္ စနစ္တက်
ေကာက္ခံရွာေဖြ မရရွိေသာ ေက်းရြာမ်ားမွာလည္း အလြန္မ်ားၿပားသည္ကုိ ေတြ႔ရပါသည္ ၊
၄င္းေက်းရြာမ်ားမွ-
* (1) ေဘာ္ဒုလာေအာက္ရြာ
* (2) ဒုိင္းပုိင္ရြာ
* (3) ခုိင္ဦးဖရြာ
* (4)သာၾသေအာင္ ရြာသစ္
* (5)တပ္ေခ်ာင္းေခ် တီစားရြာ
* (6) မိမင္းသာဖရြာ
* (7) ေရႊဒုိင္ရြာ
* (8)ေတာင္ပုတ္ရြာ
* (9) လမုံ႔ကုိင္းရြာ
* (10)ေ၀လာေဂါင္းတုံးရြာ
* (11) သလူေခ်ာင္းရြာ
* (12) ရဲေဘာ္ဦးရြာ
* (13)သဲနီရြာ
* (14)ေၾကာင္ခုိးရြာ
* (15) ငါးရံေခ်ာင္းရြာ
* (16)မီးေခ်ာင္းခုတ္ရြာ
* (17)သစ္တုံးနားရြာ
* (18)မိႈင္းစရီရြာ
* (19)ဘဲရုပ္ရြာ
* (20)ေက်ာက္ၿပင္လွရြာ
* (21)ေမာင္ဆိပ္ရြာ
* (22)ဖက္၀န္းေခ်ာင္းရြာ
* (23)ဂါရာၿပင္ရြာ
* (24)၀က္က်ိန္းေခ်ရြာ
* (25)စံကားပင္ရင္းရြာ
* (26)ငၿဖဴေခ်ာင္းရြာ
* (27)နတ္ေက်ာက္ရြာ
* (28)ၿပိဳင္ေခ်ာင္းရြာ
* (29)ၾကင္ေဖၚရြာ
* (30)ေအာင္လွၿဖဴရြာ
* (31)သေဘၤာလွရြာ
* (32)မီးတုိက္ရြာ
* (33)နံသာေတာင္ရြာ
* (33) ကြမ္းေတာင္ရြာ
* (34)ေဂၚဒူရသဲေခ်ာင္းရြာ
* (35)ဆင္အုိးရြာ
* (36) ေက်ာက္ေခ်ာင္းေခ်ရြာ
* (38)ဂန္႔ဒရံရြာ
* (39) ၿဂစ္ေခ်ာင္းေအာက္ရြာ
* (40)သစ္သီးပင္အလယ္ၿပင္ရြာ
* (41)ေလာင္းဒုံေစတီၿပင္ရြာ
* (42)ဟန္စားမရြာ
* (43) ငါးခူရေခ်ာင္း၀ရြာ
* (44)က်ာေခါင္းေထာင္ရြာ
* (45)ေမာင္လံုးဖရြာ
* (46)ၾက က္ရိုးၿပင္ရြာ
* (47)ငန္းေခ်ာင္းရြာ
* (48)ပြင္႔ၿဖဴေခ်ာင္းရြာၾကီး
* (49)ပြင္႔ၿဖဴေခ်ာင္းရြာေခ်
* (50)ခ်စ္စံဖရြာ
* (51)ေနပူခံရြာသစ္
* (52)ေနပူခံ ရြာေဟာင္း
* (53)ေမာင္ႏွမသဲေခ်ာင္းရြာ
* (54) ေခ်ာင္းေၿမာက္ရြာ
* (55)သလူေခ်ာင္းရြာ
* (56) ရြာူသစ္ေကရြာ
* (57)မဂၤလာၾကီးေက်းရြာ
* (58)ေက်ာက္ေလွက ားရြာ
* (59)စပ္ခ်ကုန္းရြာ
* (60)သဲၿဖဴကၽြန္းရြာ
* (61)မင္းက်ိဳးေခ်ာင္းရြာ
* (62)ရီဖုန္းၿပင္ရြာ
* (63)ခြဆုံၿပင္ရြာ
* (64)သစ္ပုတ္ေခ်ာင္းရြာ
* (65)ကင္းေခ်ာင္းရြာ
* (66)အတြင္းကင္းေခ်ာင္းရြာ
* (67)ကံၿပင္ရြာ
* (68)က်ိးကန္းၿဖဴရြာ
* (69) ေမွာ္၀င္ရြာ
* (70)ၿဂင္းေခ်ာင္းရြာ
* (71)လင္းဘားကုန္းရြာ
* (72)ေဇာ္မတက္ရြာ
* (73) ငါးခူရ ေတာင္ရြာ
* (74)ခ်ီးစားရြာ
* (75)အေပါက္၀ရြာ
* (76)လာလီရြာ
* (77)စိန္ပန္းရြာ
* (78)တုံးေခ်ာင္းအထက္ရြာ
* (79)တုံးေခ်ာင္းေအာက္ရြာ
* (80) ကာဒီရြာ
* (81)အုန္းူပင္ရင္းရြာ
* (82)ဒိုးတန္းရြာ
* (83)ကညင္တန္းရြာ
* (84)အလယ္သံေက်ာ္ ရြာေဟာင္း
* (85)ၾကန္ေခ်ာင္းရြာ (86)သဂၤနက္ရြာ
* (87) ေက်ာင္းေတာင္ရြာ
* (88)တပ္ထုိးၿပင္ရြာ
* (89)ၿမင္းလြတ္ေခ်ာင္းရြာ
* (90)ၿမီေခ်ာင္းရြာ
* (91)ေရွာက္ကုိင္းရြာ
* (92)ေက်ာက္ပန္းဒူရြာ
* (93)ေဗာဓိကုိင္းရြာ
* (94)ေရႊေမာင္ရြာ
* (95)အတြင္းၿပင္ရြာ
* (96)ၾကံတန္းေခ်ာင္းရြာ
* (97) အင္းဒင္ၾကီးရြာ
* (98)အင္းဒင္ေခ်ရြာ
* (99)သ၀င္ေခ်ာင္းရြာ
* (100)ကုိးတန္ေကာက္ရြာေခ်
* (101)သ်ိန္ခါလီရြာ
* (102)ဒုံးပုိက္ရြာ
* (103)ဆင္၀ပ္ရြာ
* (104) ေအာင္လွဖ ရြာ
* (105) ေဖါက္က်ီေခ်ာင္းရြာ
* (106)ေပါက္ေတာၿပင္ရြာ
* (107) ကုန္းတန္းရြာ
* (108)ပဒင္းရြာ
* (109) ေရတြင္းကၽြန္းရြာ
* (110)ခ်ရားတန္းရြာ
* (111)၀ါးခ်ရြာ
* (112)ေညာင္ပင္ၾကီးအထက္ရြာ
* (113)ေညာင္ပင္ၾကီးေအာက္ရြာ
* (114) ဒါက္ရြာ
* (115) လွပုိးေခါင္ရြာ
စုစုေပါင္း ရြာေပါင္း (115)ရြာတုိ႔သည္
အိမ္ေၿခစာရင္းအတိအက်မရဘဲ ကုလားမ်ားသတ္ၿဖတ္ခံရေသာ ရြာမ်ားၿဖစ္ၾကသည္။
ကုလားကုိ ယုံၾက ၊သနားၾက ၊ ကုလားဆုိင္က ၀ယ္စားၾက ၊
ကုလားေရာင္းေသာပစၥည္းကုိ၀ယ္သုံးၾကမည္ဆုိလွ်င္ ထုိထက္ဆုိးေသာ အၿဖစ္သုိ႔
ေရာက္ရအုံးမည္ဟုယုံၾကည္မိပါသည္။ အဘယ္ေၾကာင္႔ဆိုေသာ္ အထက္ပါ(1942 )
အေရးအခင္းတြင္ရခုိင္လူမ်ိဳးမ်ားသာ အသတ္ခံရသည္။ နယ္ေၿမမ်ားဆုံးရုံးခဲ႔ရသည္။သုိေသာ္ ဘာသာ
သာသနာ၊ယဥ္ေက်းမႈမ်ား မေပ်ာက္ေသးပါ၊ အခုဒီေကာင္ေတြ ႐ိုဟင္ဂ်ာ နာမည္ခံၿပီး
တုိင္းရင္းသားစာရင္းသြင္းေပးဖုိ႔ ေတာင္းဆုိလာၿပီ။ ဒီကိစၥကုိသက္ဆုိင္သူမ်ား ေပါ႔ေပါ႔တန္တန္
ထားမည္ဆုိပါက အနာဂတ္ၿမန္မာၿပည္အတြက္ အလြန္စုိးရိမ္စရာေကာင္းပါေၾကာင္း...
Myanmar Express__